Uzdrowisko

O dobroczynnym działaniu wód mineralnych wokół Kudowy wiadomo było na pewno już w XVI stuleciu - najstarsze pisane wzmianki o tutejszych źródłach pochodzą z 1580 roku. Niewiele młodsza, gdyż tylko o 7 lat, jest wciąż użytkowana studnia do czerpania płynnego skarbu.

Przemiana Kudowy na kurort uzdrowiskowy z prawdziwego zdarzenia zaczęła się wraz z opublikowaniem naukowych badań cenionych lekarzy: dr Kremera i dr Ohmba na przełomie XVII i XVIII wieku. Proces nabrał niezwykłego tempa od 1787 r., kiedy to właściciel okolicznych ziem - baron von Stillfried - zaczął wdrażać w życie plan budowy nowoczesnej infrastruktury. Z tego okresu pochodzi choćby Park Zdrojowy czy piękne sanatorium “Zameczek”. Prawdziwy rozkwit uzdrowiska przypada na końcówkę XIX i początek XX wieku, aż do wybuchu II Wojny Światowej. Wtedy do Kudowy zaczęli przyjeżdżać wysoko postawieni przedstawiciele elit politycznych, kulturalnych i towarzyskich, wybudowano także sporo funkcjonujących do dziś pensjonatów i sanatoriów. W latach ‘60 XX w. przeprowadzono gruntowną renowację infrastruktury.

Z naturalnych mocy uzdrawiających Kudowy - szczaw borowych, żelazistych wodorowęglanowo-sodowo-wapniowych pozyskiwanych z 3 zdrojów, górskiego klimatu oraz borowin - korzystają tysiące kuracjuszy. Funkcjonuje tu 5 obiektów sanatoryjnych z bogatą ofertą zabiegów balneologicznych. Profile lecznicze to m.in. choroby układu krążenia, układu trawienia, cukrzyca, otyłość i dolegliwości endokrynologiczne, reumatologiczne, ortopedyczne oraz po urazach.

Systematycznie rozwijane od końcówki XVIII wieku, choć lecznicze właściwości tutejszych źródeł znano już 200 lat wcześniej. Większość uzdrowiskowych obiektów - zakładów przyrodoleczniczych, pijalni wód, sanatoriów etc. - skupia się wokół Parku Zdrojowego. W Kudowie kuruje się szereg dolegliwości i chorób: układu krążenia, trawienia, ruchu i wiele innych.

KM Studio potrafi wspaniale utrwalić na wideo Uzdrowisko