Sanatorium Zameczek

Architektoniczny symbol całej uzdrowiskowej działalności w Kudowie. Historia “Zameczka” sięga jeszcze XVIII stulecia, kiedy to leczenie i obsługa kuracjuszy stały się naprawdę poważnym, zakrojonym na szeroką skalę przedsięwzięciem.

Sanatorium - a w pierwszej wersji ograniczone do roli domu gościnnego - wybudowano w 1795 roku, na zgliszczach strawionego przez płomienie domku myśliwskiego (z uwagi na rozmiar i przepych nazywanego zameczkiem) barona Johanna Josepha von Stillfrieda. W 1806r. doszło do kolejnego tragicznego w skutkach pożaru, wymuszającego kolejną przebudowę obiektu.

I tak w 1812 r. ukończono budowę neobarokowego pałacyku, przeznaczonego dla najlepiej sytuowanych elit. Z luksusów “Zameczku” korzystali m.in. królowa Prus Luiza i jej dzieci czy wpływowi generałowie, tacy jak Gerhard von Scharnhorst czy Friedrich Wilhelm hrabia von Götzen. Rolę najbardziej reprezentacyjnego ośrodka w Kudowie od początku XX wieku zaczął przejmować nowo wybudowany “Książęcy Dwór” - czyli dzisiejsza “Polonia” z teatrem zdrojowym.

W 2008 r. w “Zameczku” - pełniącym już wtedy od niemal 40 lat rolę Kardiologicznego Szpitala Uzdrowiskowego - przeprowadzono prace rewitalizacyjne, po których wygląd sanatorium odzyskał cały blask z lat największej świetności.

Najstarszy z zachowanych do dziś uzdrowiskowych obiektów w całej Kudowie. Pierwszy “Zameczek” wybudował w 1795 r. baron von Stillfried na miejsce swojego domku myśliwskiego. Aktualną, neobarokową formę sanatorium przybrało w 1812 r. po zakończeniu odbudowy i modernizacji budynku. Od 1971 r. w luksusowym niegdyś ośrodku działa Kardiologiczny Szpital Uzdrowiskowy.